Dornier Do 23
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Dornier |
Typ |
samolot bombowy |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
4 osoby |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby |
wrzesień 1944 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 tłokowe dwunastocylindrowe, rzędowe, chłodzone cieczą BMW VIU |
Moc |
750 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
25,60 m |
Długość |
18,80 m |
Wysokość |
5,40 m |
Masa | |
Własna |
6429 kg |
Startowa |
9127 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
260 km/h |
Prędkość przelotowa |
210 km/h |
Prędkość patrolowa |
187 km/h |
Prędkość wznoszenia |
4 min. na wysokość 1000 m |
Pułap praktyczny |
4200 m |
Zasięg |
1350 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Strzeleckie: 3 km-y MG-15 kal 7,92 mm Bombowe: 1000 kg bomb w komorze kadłubowej | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Dornier Do 23 – niemiecki samolot bombowy z okresu przed II wojną światową.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Samolot Dornier Do 23 powstał jako wersja rozwojowa i następca niezbyt udanego bombowca Dornier Do 11. Początkowo nosił oznaczenie Dornier Do 13, ale ze względów psychologicznych zmieniono je na Do 23. Zmiany konstrukcyjne objęły wzmocnienie kadłuba, skrócenie skrzydeł i lotek oraz instalację klap typu Junkers (tzw. Doppelte Flügel – podwójne skrzydło). Dzięki temu otrzymano wzrost wytrzymałości konstrukcji, pomimo powiększenia masy samolotu o około 440 kg.
Produkcję seryjną wersji Do 23F, zastąpionej później przez Do 23G z mocniejszymi silnikami, rozpoczęto w 1935 roku. W tym samym roku maszyna weszła na wyposażenie szkół lotniczych a następnie jednostek liniowych Luftwaffe. Ponieważ osiągi samolotu nie spełniały wymagań lotnictwa bojowego, jeszcze pod koniec 1935 roku podjęto decyzję o zakończeniu produkcji. Ogółem wyprodukowano około 200–210 egzemplarzy Do 23.
Służba liniowa traktowanego od początku jako maszyna przejściowa Dorniera Do 23 trwała tylko kilka miesięcy, do lata 1936 roku. Potem, sukcesywnie zastępowany przez nowocześniejsze bombowce, jak np. Heinkel He 111, był przekazywany do szkół lotniczych, lotnictwa morskiego (jako samolot do wykrywania i zwalczania min) oraz lotniczej służby leśnej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Józef Murawski , Samoloty Luftwaffe 1933–1945. Tom I, Warszawa: „Lampart”, 1999, ISBN 83-86776-46-3, ISBN 83-86776-00-5, OCLC 830282533 .